O DONKRE BEUKENBOOM.

O donkre beukenboom,
Op witten morgendoom
       Zoo oud
       En koud,
       Zoo doodsch
       En grootsch,
Hoe zuilt ge door de struiken
Die in den nevel duiken.

Opkronklend uit uw kop
Uw takken slangen op
       Bruin-zwart
       Verward,
       Gesplitst,
       Gespitst,
Den kluwen uitgedrongen
Met scherpe bladertongen.

Vergeefs, naaktschoon, veracht
Gij de uiterlijke pracht!
       Uit top
       Bij top
       Barst knop
       Op knop
En 'k zie een wonderregen
Uw zijden doorgezegen.

Dra wordt dit strenge mooi
Geborgen in geplooi
       Van geel
       Fluweel
       En zacht
       Smaragd,
Tot volle draperijen
Zwaargroen ten gronde glijen!



5 Gedichten, tweede vermeerderde druk, Amsterdam 1911, 242 p.
5 Gedichten, derde vermeerderde druk, Amsterdam 1918, 305 p.